Yeah baby yeah

Vandaag het laatste ding. Hoera, de finishlijn is bereikt. Nog 1 blog en dan zit de cursus erop. Uiteraard gaat daarna het echte werk beginnen, zeker als de rest van de collega's straks ook op cursus geweest is, en kunnen we er mee aan de slag voor het echie.

Favo dingen
Wat zijn mijn favoriete dingen ... eigenlijk nog best wel wat. RSS en netvibes, ontzettend handig voor het bijhouden van het laatste nieuws. Het is het koppensnellen van de krant, maar dan zonder dat je bureau verdwijnt onder het krantenpapier. In alle eerlijkheid, het moet nog opgenomen worden in de dagroutine.
Flickr was ook erg leuk. Niet veel nodig in mijn werk, maar toch altijd handig om te kunnen als je een last minute poster in elkaar wilt draaien. Ook kwam dit ding heel fijn van pas voor de Sinterklaas surprise.
De wiki's en google docs wil ik absoluut een onderdeel van het werk gaan maken. Vooral met de collega's waarmee ik samen aan een project werk. Zo makkelijk dat je niet meer alle verschillende versies hoeft te bewaren van een document. Hier verwacht ik heel veel, zo niet het meeste, van.
IM vond ik erg leuk. Of we live moeten chatten met onze klanten vraag ik me af. Zijn we, bibliotheek en klant, al wel zo ver? Ik zie ons nog wel IM-en met collega's uit het land en buiten de grenzen. Krijg je toch weer eens een andere visie op het werk.
Vimeo lijkt me, net als Library Thing, een ideale widget voor op onze eigen website. Het is interactief, bewegend beeld trekt meteen de aandacht en klanten kunnen een zekere mate van invloed uitoefenen. Zoals in een eerder blog genoemd, lijkt het me geweldig om met scholieren een LT te gaan vullen met boeken van de Jonge Jury. En ze dan een fragment voor te laten lezen en dat te posten op Vimeo. Deze filmpjes dan weer op de website. Ik zei het al helemaal voor me. Nu de scholieren nog enthousiasmeren.

Wat heeft 23 dingen voor mij en mijn bieb gedaan
23 dingen heeft mij echt de ogen geopend over de mogelijkheden die alle nieuwe gadgets, widgets en programma's voor de bibliotheek openen. Natuurlijk had ik er wel eens nagedacht over hoe de bibliotheek wat meer tot leven te brengen, wat meer 21st century. Om dat handen en voeten te geven is niet eenvoudig. Daarom is het zo fijn dat andere mensen het voor je bedacht hebben. En het mooie van alle mogelijkheden is dat je het zo kunt vormgeven, personaliseren en gebruiken als je wilt. Vooral ook, de mogelijkheden om je klanten meer te verleiden. Wel moeten we dan actief de boer op en per geselecteerde doelgroep hun wensen gaan inventariseren en ze bij het hele proces betrekken.
Ook verheug ik me er op dat, wanneer de collega's van de lente 23 dingen klaar zijn, we met zijn allen om tafel kunnen en gaan bespreken wat we als bibliotheek willen gaan gebruiken. Ik ga er tenminste vanuit dat ze net zo enthousiast zullen zijn als wij.

Verrassingen

Bijna elke opdracht was een kleine verrassing. Natuurlijk waren sommige dingen ook al bekend. Reikhalzend keek ik elke keer weer uit naar de filmpjes van de Common Craft Show. Heerlijk zo helder en simpel als ze de dingen toelichten.
De leukste verrassing was het chatten met een collega in het buitenland. Ik had niet gedacht dat dat zo leuk en leerzaam zou zijn. Op mijn vraag had ik een kort antwoord verwacht, maar voor ik het wist zaten we al een kwartier te chatten.

Verbeterpunten
Eigenlijk heb ik zelf niet echt verbeterpunten voor de cursus. Wat ik wel van verschillende collega's hoorde, is dat ze het lastig vonden dat er veel in het Engels was. Misschien een idee om bij het linken naar artikelen toch wat meer Nederlandse bronnen te gebruiken.
Niet echt een verbeterpunt, maar wel een kanttekening. Het werken met je groepje is niet verplicht gesteld, waardoor het weinig gebeurd. Zelf vond ik het echt een toevoeging, omdat je allemaal anders kijkt en daardoor de dingen soms zomaar op hun plek vallen.

Vul aan
23 dingen was voor mij ... een heerlijk avontuur. Altijd verrassingen om elke bocht, met af en toe een bekend ding als pleisterplaats om op adem te komen. Lachen, zweten, vloeken en trots op jezelf zijn als je na een avond puzzelen iets voor elkaar krijgt.

Bibliotheek 2.0 is trouwens niet helemaal zo origineel als we graag zouden willen geloven. Op you tube kwam ik het onderstaande filmpje tegen over de bibliotheek van Alexandrië. Niet alleen werden er boeken bewaard, er werd les gegeven, de tuinen waren de mooiste in de omgeving en er werd volop gedebatteerd door de geleerden. Hier werd het antwoord gezocht op vragen over het leven en onze plaats in de wereld. Je zou kunnen zeggen dat in de bibliotheek van Alexandrië al de basis gelegd werd voor bibliotheek 2.0, alleen dan passend in haar tijd.

Bibliotheek 2.0 en de toekomst, deel 2

Sorry coaches, maar ik heb me niet aangemeld bij de Nederlandse Ning voor bibliothecarissen. Ik heb de site bekeken en besloten dat ik hier geen tijd in wil steken. Persoonlijk vind ik de site onoverzichtelijk. Er is een lawine aan informatie en als ik zo door de geposte berichtjes loop, dan denk ik niet dat ik hier voor het werk veel aan zal hebben.
Natuurlijk kun je van collega's in den lande leren, ideeën uitwisselen en elkaar inspireren. Maar ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen om nog uitgebreid te gaan posten op de site en te lezen wat er overal gebeurd.
Wanneer ik een gerichte vraag heb of een vastomlijnd onderwerp waarvan ik wil weten wat de collega's erover denken, wordt ik misschien wel eens lid.
Maar voor nu ben ik informatie moe.

Bibliotheek 2.0 en de toekomst, deel 1

Het op 1 na laatste ding en ik moet bekennen dat ik ondertussen wel een beetje 23 dingen moe ben. Misschien dat daardoor deze opdracht ook niet op heel veel enthousiasme kon rekenen. Eerst begonnen met het Amerikaanse filmpje over het manifest voor bibliotheek 2.0. Zoals verwacht een filmpje waarin de makers je proberen te overtuigen dat er in bibliotheekland veel commerciëler moet worden gedacht. Niet dat dat per se een slecht idee is, maar mij bekruipt soms het gevoel dat bibliotheek 2.0 ten koste van alles klanten wil binnen halen. Natuurlijk moet je met je tijd meegaan, maar daarbij moet, mijns inziens, niet uit het oog verloren worden dat je niet met alles hoeft mee te gaan. Dat het beter is om een aantal punten te kiezen en je daar in te specialiseren dan aan alles mee te willen doen.
Dan de Nederlandse filmjes. No offense, maar ik werd er niet vrolijk van. Als je ziet wat een klant allemaal moet doen om zijn pagina te personaliseren, dan vraag ik me af of mensen daar de tijd voor willen nemen. Natuurlijk doen ze dit voor bijvoorbeeld hyves, maar dat wordt gezien als leuk, vermakelijk en hot, terwijl de meeste mensen de bieb niet zo zullen zien. Zeker jongeren niet. Persoonlijk zie ik de laatstgenoemden nog geen link naar de bieb op hun hyves zetten. Dan moet je als bibliotheek eerst je imago flink afstoffen, want we zijn natuurlijk niet cool genoeg om op hyves als gadget toegevoegd te worden ;-)

Het artikel dat ik gekozen heb, is 'Into a new world of librarianship.' Een duidelijk artikel. Mooi puntsgewijs weergegeven wat de auteur verwacht van de bibliothecaris 2.0. Met de meeste punten kan ik het zeker eens zijn. Vooral zijn punt dat we onze technolust moeten beheersen. Niet alles maar mee doen wat er kan op het gebied van online bibliotheekwerk. Alleen gebruiken als het zinvol is.
Het punt waar ik mijn twijfels bij heb, is dat hij pleit voor snelle beslissingen. Natuurlijk is het niet realistisch dat je er maanden over doet om iets van de grond te krijgen, maar om nou overal in een split second over te beslissen. Dat lijkt me geen goed plan. Een middenweg hierin vinden, heeft mijn voorkeur.
De auteur heeft zeker gelijk dat we onze klanten veel meer bij onze producten en diensten moeten betrekken. Hun de kans te geven hun ideeën toe te voegen aan de onze. Dat is ook wat ik miste in de Nederlandse filmpjes over de 2.0 bibliotheek. In hoeverre zijn voor deze ideeën de klanten geraadpleegd?

Sociale catalogi

Vandaag aan de slag met de zogenaamde sociale catalogi. Ik heb een aantal van de achtergrond artikelen gelezen. In alle eerlijkheid, ik vond ze niet heel boeiend of overtuigend. Op basis van deze artikelen wordt ik niet heel wild voor de mogelijkheden die het sociale catalogi bieden. Wat ik bizar vond om te lezen is dat Worldcat ook werkt via Facebook. Ik vraag me dan af: waarom zou ik, als ik met mijn vrienden aan het socializen ben opeens een catalogus willen raadplegen?
Lichtelijk teleurgesteld in de artikelen dan maar begonnen met de doe-en-vind-uit-opdrachten. My discoveries vond ik wel leuk, maar het jammere vind ik dat je weer zo'n lange lijst met trefwoorden hebt. Wil je weten of er iets voor je bij zit moet je de lijst langs en dan maar hopen dat degene die hetzelfde genre leest als jij ook dezelfde trefwoorden gebruikt als jij. Wat ik wel goed aan my discoveries vind, is dat mensen hun mening over een boek kunnen geven. Wel denk ik dat er dan goed gemonitord moet worden wat er voor commentaren gegeven worden.
Via de account van 23 dingen heb ik een boek toegevoegd. Dit gaat makkelijk en is duidelijk.
Worldcat heb ik bekeken, maar die vind ik toch minder dan de Aquabrowser. OCLC is nog net zo'n ramp als in mijn studententijd.

Muziek delen

Vandaag aan de slag met last.fm. Muziek blijft altijd leuk en bij deze opdracht had ik gehoopt om vooral muziek buiten de gebaande baden tegen te komen op onze 23 dingen account. Helaas, niets was minder waar. Waar ik voor vreesde, werd bewaarheid. Guus Meeuwis, Jeroen van de Boom en zelfs kabouter Plop kwamen op de site voorbij.

Natuurlijk zaten er ook goede bands .... sorry, bands en artiesten die mij aanspreken bij zoals Within Temptation en Robbie Williams.
Geen idee waarom, maar ik had gedacht dat ik met deze opdracht onvermoede kanten van de collega's zou zien. Maar geen onvermoede rockers ;-) Tot mijn grote vreugde bleek er een Eli Ppaerboy Reed Radiochannel te zijn. Sinds Ina me de cd van Eli Paperboy Reed & the True Loves meegaf, ben ik hopeloos fan. Soul zoals soul bedoeld is! Het was leuk om verschillende artiesten te zoeken en toe te voegen aan de bibliotheek van 23 dingen.
Wat me niet gelukt is, is om vrienden te maken. Ik hou me aanbevolen voor tips hoe dit moet.

Ook interessant om de artikelen over muziek en sociale netwerken te lezen. Ik herkende me wel een beetje in de opmerking in het artikel 'Balen van Last fm' over het exclusief in de muziek willen zijn. Net dat nummer hebben dat anderen niet kennen. Je wilt de beste muziek tegelijkertijd delen en voor jezelf houden.

Vreemd genoeg vind ik je muziek voorkeur delen intiemer dan je boeken voorkeur delen. Het zal wel komen omdat mijn muziek (van 0 tot nu) veel te maken heeft met hoe ik op dat moment in het leven stond en nu sta. Niet dat jullie aan mijn muziek kunnen zien wat er wanneer gebeurd is, maar ik kan wel zeggen dat mijn i-tunes bibliotheek de soundtrack van mijn leven is.

In deze blog neem ik afscheid met een liedje waar ik leuke herinneringen aan heb. Jullie waarschijnlijk ook, want het is een nummer uit de tijd dat mijn ouders jong waren. Veel plezier op jullie trip down Memory Lane ;-)

Sociale netwerken

Dit is een ding waarbij ik de informatie lees en verder oversla. Zelf ben ik al jaren lid bij Facebook en Hyves, dus hierin heb ik de nodige ervaring.
Wat me verbaasd, is dat My Space nog genoemd wordt. Volgens de media en de ervaring binnen mijn sociale netwerk, is my space al helemaal uit en wordt nauwelijks meer gebruikt.
Mijn ervaringen met Facebook en Hyves zijn positief. Hyves vind ik gebruikersvriendelijker en makkelijker. Als je buitenlandse vrienden hebt, kun je niks met hyves. Je vrienden kunnen wel lid worden van hyves, maar aangezien het in het Nederlands is, snappen ze er niks van. Dus ben ik via mijn vrienden in den vreemde aan Facebook gekomen. Iets lastiger te gebruiken en minder mogelijkheden. Wel leuk.
Persoonlijk zie ik de social network sites vooral als iets wat privé goed te gebruiken is. In het werk zie ik de meerwaarde van bijvoorbeeld een bibliotheek hyve niet in. Tijdens de verhuizing hebben we een bibliotheek hyves aangemaakt waarop iedereen zijn/haar ervaringen en belevenissen tijdens de verhuizing op kwijt kon, waar foto's op geplaats werden en waar op geblogd werd. De ervaring leerde dat er in de praktijk maar een stuk of 6 collega's van de hyves pagina gebruik maakten. Ik vraag me dan af, als de animo onder de collega's al gering is, hoe zal het dan bij de klanten zijn.
Een hyves waar je collega's uit andere bibliotheken treft, lijkt me op zich wel interessant voor het uitwisselen van ideeën en ervaringen. Wel denk ik dat je dan een keuze moet maken met welke bibliotheken je een hyves gaat delen. Dit aantal moet dan niet te hoog liggen, omdat je anders het risico loopt in de informatiebrij niet meer te kunnen vinden wat je zoekt.

Library Thing

Wat een supergeweldig ding! Heel eenvoudig om een account aan te maken en de boeken te gaan toevoegen. Zelfs de boeken die je handmatig moet toevoegen omdat hij niet bekend is bij bol of bruna.
Zo leuk om langs de boekenkast te lopen en te kijken welke boeken er op Library Thing komen. Het liefst wil ik ze er meteen allemaal opzetten, maar daarvoor heb ik tijdens de cursus te weinig tijd. Tijdens het invoeren van de boeken, kwam ik er achter dat mijn collectie Engelse boeken bijna groter is dan de Nederlandse, dat ik veel romans uit Zuid-Amerika heb en dat ik toch meer van dramatische liefdesverhalen blijk te houden dan gedacht. Zo kijk je toch weer eens anders naar je collectie geliefde boeken. Het leuke is dat ik van elk ingevoerde boek ik ook nog weet op welke plaats, op welk moment of tijdens welke gebeurtenis ik het gelezen heb. Liefde in tijden van cholera in de trein van en naar school, Norwegian Wood tijdens de laatste griepaanval en The company of Liars in Zuid-Frankrijk.
Heel erg leuk om eens op een andere manier met boeken bezig te zijn. Wat anderen vinden van de boeken die we gemeen hebben, moet ik nog gaan ontdekken.
Voor een kijkje in mijn boekenkast, klik je hier

Web 2.0 dienst

Eens even op mijn gemak het aanbod van de web 2.0 diensten bekeken. Er staat een heleboel bij, vaak voor commerciële doeleinden. Had ik eindelijk een gratis fotobewerkingsdienst gevonden, bleek die toch niet te werken. Ik moet bekennen dat ik het na 4x proberen heb opgegeven. Ik kon een foto uploaden , maar hem vervolgens niet bewerken met frames, tekst, etcetera. Erg jammer, dus heb ik mijn account bij FlauntR meteen weer opgeheven.
Wat me ook bevreemde is dat bij sommige diensten je alleen lid kunt worden als je derden ook toestemming geeft voor het gebruiken van je foto's. Het lijkt mij niet nodig dat een onbekende een foto van mij kan bewerken tot mozaïek of er maar teksten bij kan zetten waar hij/zij zin in heeft. Natuurlijk gaat het bij web 2.0 toepassingen om het delen en samen gebruiken van bestanden, foto's etc. , maar dan wil ik wel bepalen met wie ik deel. Niet iedereen mag " knoeien" met mijn gemaakte werk.
Ik heb besloten dat de fotobewerkingsprogramma's uit de cursus, zoals bighugelabs, te blijven gebruiken en dat die me voorlopig meer dan genoeg mogelijkheden geven die ik kan gebruiken in mijn werk.

You tube

Eens even rondgezworven over de youtube oceaan. Veel wrakhout met hier en daar een onverwachte schatkist. In vergelijking met Vimeo, vind ik youtube slecht ontsloten. Zelfs bij een vrij gerichte zoekopdracht zit er bij de playlists veel troep. Het verschil tussen de kanelen en de video's is met niet helemaal duidelijk geworden. Beiden geven dezelfde categorieën en voor mijn gevoel ook dezelfde resultaten. Om playlist te maken moest je een account aanmaken. Hier ben ik niet aan begonnen. Dat komt wel als we als bibliotheek besluiten om onze eigen filmpjes op het web te gaan zetten. Wat me trouwens zeker een leuk en bruikbaar idee lijkt. Het enige struikelblok bij filmpjes van/over onze eigen bibliotheek is natuurlijk dat je niet zonder toestemming van de klanten die in beeld zijn, een filmpje op de website kunt zetten. Daarom lijkt het mij handiger om een selectie te maken van al bestaande filmpjes voor bijvoorbeeld de promotie van boeken, films en cd's. En dan natuurlijk wel een filmpje waarop de klant virtueel door onze bibliotheek kan wandelen.
Mijn tip bij het gebruik van filmpjes zou wel zijn om een account bij Vimeo te nemen en niet bij youtube. Vimeo vind ik gebruikersvriendelijker. Niet onbelangrijk wanneer je ook zelf filmpjes wilt gaan uploaden.
Hierbij een filmpje over hoe lezen de verbeelding stimuleert.

Duizend woorden

Tijdens ding 16 kwam ik op Vimeo dit pareltje tegen. Een open eind. Grrr!!! Hoe zou het afgelopen zijn?

A Thousand Words from Ted Chung on Vimeo.

Openingszinnen

Via Twitter kwam ik op een hele interessante site terecht. Een site met openingszinnen van boeken Dit lijkt me een hele leuke site voor bibliotheekbezoekers. Je kunt er gratis lid van worden en dan zelf je favoriete openingszin plaatsen. Wil je je niet registreren, kan ik iets bij voorstellen want we hebben al zoveel accounts, is het niet noodzakelijk. Als niet lid kun je de eerste zinnen alleen bekijken.
Sommige openingszinnen herken je meteen. Anderen prikkelen je om te klikken en te zien met welk boek je een nieuw leesavontuur kunt aangaan. Ik werd in elk geval meteen nieuwsgierig en kan al weer wat titels aan mijn leeslijst toevoegen.
Voor de collegae die alle Engelstalige een beetje beu zijn, deze site is overwegend Nederlands. Veel snuffelplezier!

Kunstroute Hoogeveen

In "mijn" tentoonstellingsruimte exposeerde tijdens de Kunstroute Arie Goedhart en Ivo Winnubst. Op youtube een filmpje over de kunstroute. Het 2de stuk van het filmpje is grotendeels in de expositieruimte van Bibliotheek Hoogeveen gefilmd. Best trots op :-)

Podcasting

Wat een leuke opdrachten bij de podcasts! Nu moet ik in alle eerlijkheid bekennen dat de niet bibliotheek gerelateerde podcasts me het meest aanspraken. Van de werkgerelateerde podcasts vond ik die van de Bibliotheek Waterweg duidelijk, divers en interessant. Bij de andere bibliotheek gerelateerde links moest je vaak te veel door linken of werd alleen de podcast genoemd, maar was er geen te beluisteren podcast te bekennen. Ook zitten ze meestal iets te goed verstopt op de pagina. In de tijd van de nieuwe media, lijkt het mij toch belangrijk dat je juist dit een prominente plek op je pagina geeft.
Voor de bibliotheek zie ik absoluut mogelijkheden met podcasting. Dit kan variëren van de bibliotheekinformatie die te beluisteren is voor mensen die slecht zien tot het aanbieden van luisterfragmenten van boeken en podcast van reviews van de films die we aanbieden. In België hebben ze leesliefhebbers geïnterviewd over hun favoriete boeken. Deze podcasts zijn door iedereen te beluisteren
Mijns inziens is dit een ultiem middel om mensen te prikkelen een boek of film mee te nemen. Als de klanten zich abonneren op podcasts in voor hun interessante categorieën dan kunnen ze thuis luisteren of de nieuwe aanwinst iets voor hen is.
Als afsluiting een teaser van Arthur Japin.

Aha Erlebnis

Mopperde ik eerder over Google Docs, heb ik nu toch mijn mening moeten herzien. Met dank aan Jolien en Mieke. Toen ik samen met hun de opdracht om een document te delen doornam, viel alles opeens op zijn plek en bleek het allemaal toch eenvoudiger dan gedacht. Om een Cruijff-isme te gebruiken 'je snapt het pas, als je het ziet' ... of iets in die trant. Jolien en Mieke, mijn dank is groot .

IM

IM, een van de meest gebruikte manieren van praten via het internet. Zelf gebruik ik al jaren WLM voor gesprekken met vrienden en familie. Is WLM een keer niet beschikbaar, dan is er altijd nog de immer betrouwbare e-buddy. Meebo doet me in bepaalde dingen wel aan e-buddy denken. Zo kun je met willekeurig welke IM provider inloggen.
Om het IM van collega bibliotheken te testen, heb ik de Openbare Bibliotheek van Beaufort gekozen. Het antwoord op mijn eerste vraag liet lang op zich wachten (ca. 10 minuten). Maar het ijs was meteen gebroken toen ze daar merkten dat het om een collega ging. As we speak, of beter gezegd, terwijl ik dit blog type, chat ik nog steeds met Beaufort. Over deze chat: tips vanuit de Nieuwe Wereld: zet de Meebo op een duidelijke plaats op de site, laat het IM door de backoffice doen. Bij hun doet de front office het tijdens de inlichtingendienst en dat werkt niet. Het leidt te veel af en aangezien de klant aan de balie voorgaat, moet de IM-er altijd wachten. Ze willen het graag anders, want IM betekend dat er meteen geholpen wordt en in de praktijk is dat dus niet het geval. Goed voor ons om dat mee te nemen als we met onze klanten aan het IM-en slaan. De IM service van Beaufort wordt met regelmaat gebruikt. In Amerika willen ze ook sms gaan gebruiken voor het beantwoorden van vragen. Hoe dat vorm moet gaan krijgen, is nog niet helemaal duidelijk.
Ik heb geen WLM account aangemaakt voor deze cursus. Ik gebruik WLM veel en ken alle ins en outs. Voor het werk zie ik hier ook geen toegevoegde waarde. Tenzij de collega die je hebben moet voor een noodgeval, ziek op bed ligt maar je wel moet laten weten waar de sleutels liggen ofzo. Ik denk dat het op het werk meer af zou leiden dan dat je er echt wat aan hebt. Bovendien is het persoonlijke contact ook wel zo leuk.
Google talk was erg leuk om even uit te pluizen. Zoals jullie zien, is het me gelukt het in het weblog te plaatsen. Dus wie weet binnenkort toch een chatsessie om te zien of het ook goed werkt.

Google docs

Vanavond aan het stoeien met google docs. Het instructiefilmpje was gelukkig weer goed duidelijk. Ik heb een aantal documenten met een collega kunnen delen. Ik had alles documenten willen samenvoegen tot 1, maar dat is helaas niet gelukt. Misschien later een keer.
Google heeft ook al 'voorgeprogrammeerde' formats en daar ben ik dan ook even mee bezig geweest. Maar van de kant en klare formats ben ik geen fan. Ze verschuiven, doen dingen die ik niet wil en dat kan ik niet oplossen omdat ik niet weet hoe de format maker het formulier gemaakt heeft.
En dan de verrassende opdracht: publiceer een document op het net ... eh ... En waar staat hoe dat moet? Je kunt een voorbeeld bekijken, maar dan weet je nog niet hoe een document te publiceren. Uiteindelijk is het wel gelukt, maar dat kostte me meer tijd dan gedacht.
Zonder arrogant te willen zijn, vind ik dat ik veel van de verschillende digitale mogelijkheden weet, maar dit laatste deel van de opdracht vond ik erg pittig. Ik denk dat dit voor de collega's met minder digi ervaring een hel gaat worden.
Op het gebied van document sharing gaat mijn voorkeur echt uit naar de wiki's. Voor mijn gevoel makkelijker en gebruikersvriendelijk.
Zoho en Live Workspace heb ik niet meer geprobeerd.

All these things that I've done

Ik realiseer me opeens dat we over de helft van de 23 dingen zijn. We hebben al ontzettend veel gedaan en geleerd. Vond daarom dit liedje van The Killers wel van toepassing. Bovendien is het mijn ultieme anti stress nummer. Mijn advies: klik op play en zet je pc zo hard als mogelijk is :-)

Twitter horror

Even aan het stoeien geweest met Twitter. Voor de duur van de cursus maar even een account aangemaakt. In alle eerlijkheid vind ik het tot nu toe een bezoeking. Zo kun je in Twitter voor een taal kiezen, alleen heb je maar 2 opties: Engels of Japans ... ehhhh???
Dan de profielfoto. Bij 9 van de 10 foto's zegt hij dat het bestand te groot is. Grrrrr!!! Maar uiteindelijk toch een acceptabele foto kunnen uploaden (met het laagst mogelijke aantal pixels). Dan wil ik de achtergrond aanpassen met een leuke vakantiefoto. Ik krijg het niet voor elkaar: of het bestand is te groot, of hij wil de foto om een andere reden niet uploaden. Ruim een kwartier heb ik er mee zitten k***** en nu ben ik het echt zat.
Er is maar 1 oplossing mogelijk. Vanavond bel ik mijn persoonlijke helpdesk, mijn broer. Die is een fervent twitteraar. Hij weet vast wat te doen.
Met mijn ervaringen tot nu toe, zou ik twitteren absoluut niet op het werk willen gebruiken. Beperkte ruimte, het voegt, m.i. niets toe en het is niet gebruikersvriendelijk ... voor mij.
Wie weet denk ik er over een paar dagen anders over.
Het enige succesje wat ik bij deze opdracht heb geboekt, is dat het me gelukt is om Jelle Brandt Corstius kan volgen via twitter. Zijn column 'Van Moskou naar Magadan' lees ik elke week met plezier. Eens zien of zijn twitter ook zo leuk is.
Voor de volgers die zich ook aan het twitteren gaan wagen, hier vindt je mij.

Wiki, wiki en nog meer wiki

Vandaag aan de slag met wiki's en had ik even een een blond momentje. Ik meende de term wiki niet te kennen, maar toen wikipedia genoemd werd, gaf ik mezelf inwendig een klap voor mijn hoofd. Ooohhh, die wiki! Nu werd het met in een keer duidelijk. Eerst maar eens een paar wiki's bekeken. Omdat ik vermoed dat de Engelstalige wiki's bij ons niet door iedereen gebruikt zullen worden, alleen even mijn mening over de Nederlandstalige wiki's.
De wiki van de OB Deventer vond ik mooi en overzichtelijk. Wel had van mij de ontsluiting beter gemogen. Nu lees je pas onderaan dat de wiki alleen voor Deventerse zaken is. Dit had ik bovenin genoemd. Ook zou ik boven een balk gezet hebben met links naar de onderwerpen op de pagina, zodat je in een keer weet welke onderwerpen er te vinden zijn. De wiki van nlbiblioblogs vond ik een ramp. Veel te onoverzichtelijk en het is mij niet duidelijk waarvoor hij precies is. Het spijt me het te moeten zeggen, maar toen ik de beginpagina zag, had ik meteen geen zin meer om verder te kijken en heb hem weggeklikt.
Wiki's zijn naar mijn mening zeker bruikbaar in de bibliotheek. Ik denk dan vooral aan het delen van wiki's met collega's en dan ook in beperkte mate. Want ook bij deze opdracht vond ik (weer) dat er soms te veel op je afkomt. Een wiki hoort voor duidelijkheid en gemak te zorgen. Maar moet je eerst weer uit 1001 onderwerpen het goeie gaan vissen, dan gaat het zijn doel voorbij. Wat me ook opviel bij de trefwoorden van de wiki van 23dingen is de slechte/brede terminologie. Als bibliothecarissen zouden wij toch juist een duidelijke zoektermen moeten hanteren. Dit blijkt niet altijd het geval. Jammer!
Zelf zou ik een wiki prettig vinden met bijvoorbeeld de collega's van "de werelden". Zo sluiten we makkelijk kort welk onderwerp er wanneer aan bod komt en wie wat doet. Veel handiger dan het steeds heen en weer mailen, het maken van aantekeningen (die steevast zoek/misplaats raken) en regelmatige overleggen. Ik pleit er dan wel voor maximaal 5 mensen aan een wiki te laten deelnemen. Anders wordt het weer te onoverzichtelijk.

Even tussendoor

Vandaag kwam ik, op you tube of all places, hét filmpje tegen hoe we als bibliotheken een blog kunnen gebruiken om klanten te prikkelen, te stimuleren en te verleiden tot lezen.
Vorig jaar zond Het uur van de wolf een documentaire uit over Haruki Murakami, een van mijn favoriete schrijvers aller tijden. Omdat Murakami omgeven is door mysterie en niet vaak publiekelijk te bewonderen is, had de documentaire maakster een creatieve oplossing bedacht. In Japan vroeg zij verschillende mensen hun favoriete fragment voor te lezen van Murakami. Helaas is niet de hele documentaire te bekijken, maar ik wil jullie het juweeltje van krap 3 minuten niet onthouden.

Stel nu dat wij dit voorlezen nu in zouden zetten als hulpmiddel om mensen in grote getale naar de bibliotheek te lokken. We doen een oproep aan al onze klanten om mee te doen, en een geluidsfragment in te sturen, waarop ze hun favoriete scène uit een boek voorlezen. We selecteren de mooiste fragmenten en zetten ze op onze website.
Veel werk? Vast en zeker, maar ook meer dan de moeite waard. Het filmpje van Murakami deed mij in elk geval meteen weer naar mijn eigen Murakami boekenstapel grijpen.

Social Bookmarking en Delicious

Delicious blijkt na het bekijken van de diverse bronnen (us.ef.ul link werkt trouwens niet) een iets uitgebreidere versie van foxmarks. Want ook bookmarks gemaakt in foxmarks kun je op willekeurig welke plek ter wereld oproepen. Extra bij Delicious is dat je je bookmarks deelt. Op zich een leuke gedachte, maar als je naast je eigen bookmarks ook nog eens die van anderen erbij krijgt ... beetje veel van het goede. Hoe goed je ook tagt, bij veel voorkomende onderwerpen blijft het een enorm aanbod. Wat het nieuwsgierige aagje in me wel leuk vind aan Delicious, is dat je kunt klikken op de persoon die een bookmark deelt. En dan krijg je zo een overzicht van al zijn/haar links. Ik kreeg een beetje het gevoel Toon me uw bookmarks, en ik vertel u wie u bent.
De bookmark die ik bekeken heb is die van de World Digital Library: foto's per continent. Ik werd er helemaal blij van en wil de lezers van mijn blog dan ook oproepen er even een kijkje te nemen.

Persoonlijk zie ik de toegevoegde waarde van social bookmarking niet voor het werk. Dit komt dan vooral omdat er gewoon te veel is. Wel bruikbaar is Delicious om je eigen bookmarks overal op te kunnen roepen. Binnen de bieb kunnen we al op elke werkplek inloggen op onze persoonlijke schil, maar ben je een keer buiten het gebouw, dan kun je met delicious ook je bookmarks oproepen en gebruiken. Handig als je thuis werkt of een pagina wilt laten zien wanneer je 'de boer op bent'.

De optionele opdrachten heb ik ook gedaan. Ik weet het, het begint nogal nerdy te lijken ;-)
Op de website van 23 dingen heb ik, in het kader van de kbw, hun website toegevoegd. Daarnaast heb ik de website toegevoegd van Museum Ons'Lieve Heer op Solder in Amsterdam.
Bij mijn persoonlijke delicious heb ik een begin gemaakt met het taggen en sharen van mijn privé bookmarks. Je verzamelt er een boel. Dus dat laatste is nog een werk in uitvoering.

Wordt vervolgd ...

Web 2.0

Een blog over mijn visie op web 2.0 ... pfff, ik moet bekennen dat ik dit steeds een beetje heb uitgesteld. Niet omdat er niets over te schrijven valt, maar omdat er al zo veel over gezegd is en wordt. Hoe kun je dan nog iets origineels melden? Niet, dus dan maar niet langer gedraald en een blog dat niet origineel is, maar wel mijn mening weergeeft. Ik kon niet helemaal kiezen voor 1 onderwerp, dus heb ik er 2 uitgelicht: rss en foto editors

RSS feeds zou ik, in zeer beperkte mate, een bruikbaar middel vinden voor het verbeteren van de dienstverlening. Hierbij denk ik aan rss feeds van bijvoorbeeld de Top 10, de NS publieksprijs, AKO Literatuurprijs, Filmhuisfilms, etc. Omdat de klanten vaak meteen al de dag na het uitkomen en bespreken van nieuwe titels aan de balie verschijnen, lijkt het me goed om via de rss bij te houden wie er genomineerd is, wie er een prijs krijgt en welke films worden aangeraden. Dat is namelijk zo veel dat het niet via de traditionele media is bij te houden.
Ondertussen ben ik zelf wel een klein beetje rss verslaafd. Zie ik op een fijne pagina een rss knop, dan wordt hij bij mijn netvibes geplaatst.

De fotopagina's lijken me vooral bruikbaar voor de afdeling pr en voor mijn eigen functie als etaleur. Want hoe leuk de programma's allemaal ook zijn, er blijft voor ons bibliotheken toch 1 probleem. Hierop werd ik geattendeerd door Heleen. Ze had foto's van de kindermaand op de beamer gezet die in de hal speelt. Ze vroeg zich af of dit eigenlijk wel mocht zonder toestemming van degenen die op de foto's staan. En daar heeft ze wel een punt. Niet iedereen vindt het nodig om op die manier zichtbaar te zijn. En aangezien de leukste foto's bij ons de foto's van activiteiten zijn, is dit wel iets waar over gepraat moet worden.
Als etaleur kan ik het programma FD Flickr Toys zeker gebruiken. Met foto's die van een pagina komen waar ze gratis ter beschikking gesteld worden en vrij gebruikt kunnen worden, is veel leuks te doen.
Via de rss van mental floss kwam trouwens een interessant bericht over foto's creëren binnen. Er is nog enige onduidelijkheid over of dit echt mogelijk is of dat het om een zeer geslaagde hoax van een aantal nerds gaat. Ik wacht die ontwikkelingen met spanning af.

wordt vervolgd .....

Plaatjes bewerken

Vandaag aan de slag met het bewerken van de foto's. Omdat al die bewerkingsprogramma's veel mogelijkheden hebben en de tijd beperkt is, gekozen voor 1 van de 3. Omdat we al met Flickr werken, heb ik gekozen voor FD's Flickr Toys. Een heel makkelijk te gebruiken programma met bijna grenzeloze mogelijkheden. Dit programma lijkt me heel bruikbaar voor de pr-collega's als extra ondersteuning bij het maken van posters e.d.. Zelf ga ik het denk ik wel gebruiken voor posters in de Lees nu kast en de Actueel kast. Mijn eerste poging tot het maken van een poster, staat op mijn Flickr-pagina
De web 2.0 badges klonken veelbelovender dan ze waren. Even grappig om te doen, maar wat mij betreft niet voor het werk te gebruiken. Snippy heb ik gedownload en geprobeerd te gebruiken, maar tevergeefs. Heb er niet te veel tijd ingestoken, omdat ik het makkelijker vind hier een ander programma voor te gebruiken.
De foto's aanpassen vond ik erg leuk. De kleurenfoto in sepia zetten, een glam fotolijst erom en presto! Erg leuk, maar wederom meer iets voor pr dan voor mijn werkzaamheden.

Wordt vervolgd ...

Flickr verder ontdekken

Weer helemaal fris en fruitig terug van vakantie. Even een schok als je van het strand met stralende zon en gemiddeld 29 graden komt en het dan opeens regent en wel erg fris is.
Nu is het weer tijd om flink aan de slag te gaan met 23 dingen, want op het rooster zie ik dat ik wat studievertraging heb opgelopen ;-)
Het verder ontdekken van Flickr was nu aan de beurt. Erg leuk om te zien hoe je alles kunt rangschikken, kleuren en spellen met leuke letters. Niet dat ik mezelf 1 van deze dingen op het werk zie gebruiken. Wel jammer, want via Flickr kunnen we natuurlijk wel laten zien wat voor mooie bibliotheek we hebben. Foto's van activiteiten kunnen (potentiële) klanten motiveren om eens langs te komen. Ook lijkt google maps me handig voor de bieb. Als er foto's van de betreffende locaties zichtbaar zijn, dan weet de klant wat voor gebouw hij zoekt en hoe het er van binnen uitziet.
De Trading Card Maker vond ik erg grappig. Wie weet eens een idee om een (landelijk/provinciaal) ruilspel te maken van bibliotheekfoto's. Kun je bibliotheken verzamelen op je eigen criteria: waar zou ik wel een dag willen werken, welk pand is het mooist, verzamel alle bibliotheken waar je ooit gewerkt hebt ... ongekende mogelijkheden. Wie weet gaat het er nog eens van komen.

Wordt vervolgd ...

23 dingen in Frankrijk

Lieve volgers,

Over een uurtje begint mijn vakantie. Voor mij even geen digitale 23 dingen, maar 23 dingen ontdekken aan de Côte d'Azur.

Ik zie jullie allemaal eind september weer.

Groetjes,

Inge

Flickr ontdekken

Vandaag aan de slag met ding 6. Het ontdekken van Flickr. Was wel een klein beetje bekend met de website omdat mijn broer hem gebruikt, maar was er zelf nog nooit aan toe gekomen. Waar zo'n cursus al niet goed voor is ;-) Ik moest alleen aan deze opdracht beginnen via de algemene 23 dingen site, want voor ons is de opdracht nog niet vrij gegeven.
Er was keuze uit 2 dingen: wat rondneuzen zonder een account of zelf een account aanmaken. De cursus is niet voor niks, dus besloten tot een eigen account met eigen pagina en niet de algemene van de cursus.
Een account aanmaken is eigenlijk heel simpel. Goed Engels kennen, is wel belangrijk bij het gebruiken van Flickr. Alle aanwijzingen zijn namelijk in het Engels. Voor mij geen probleem, maar ik kan me indenken dat als je de taal niet regelmatig gebruikt, het wel even puzzelen is.
Na het maken van de account (e-mail adres nummer 6 erbij) aan de slag met het uploaden van de foto's en filmpjes. Alleen is het de bedoeling dat er foto's van het werk opkomen. Aangezien de cursus in je eigen tijd moet, had ik die foto's niet bij de hand, want ik werk thuis. De biebfoto's komen nog. Omdat ik de account niet leeg wilde laten zijn, een paar kiekjes van de laatste vakantie er op gezet. Werkfoto's is dus nog even een project in uitvoering.

To be continued

Finding feeds

Ding 5 net afgerond en ik moet zeggen, al het digitale gebeuren begint me een beetje te duizelen. De verschillende zoekmachines voor feeds bekeken. Als winnaar komt, voor mij dan, blogsearch van google uit de bus. Makkelijk te gebruiken en een prettige pagina indeling. Bloglines doet wat rommelig aan en ik ga niet eens doen of ik Lifehacker snap. Wat daar de bedoeling van is, zal voor mij wel altijd een mysterie blijven. Op blogsearch een aantal niet werkgerelateerde onderwerpen gekozen, zodat er in netvibes ook wat makkelijker verschillende tabbladen te maken zijn. Het nadeel van feeds nemen vind ik dat er zo veel leuke, interessante en wetenswaardige dingen zijn. Eigenlijk zou je een regel moeten instellen van hoeveel feeds je per onderwerp mag hebben. Ik stel een maximum van 3 feeds per onderwerp voor, want het moet wel te volgen blijven.
De feeds gaan zeker ook privé gebruikt worden. Op het werk zou het mooi zijn, maar of het haalbaar is? Inderdaad inplannen in de dagroutine.
Omdat jullie veel van de werkgerelateerde feeds wel kennen, sluit ik af met een link naar mental floss Een website voor de weetjes-freak. Bergen interessante weetjes die je waarschijnlijk nooit nodig zal hebben, maar wel heerlijk zijn om te hebben. Ik raad hem iedereen aan.

To be continued

RSS voor dummies

RSS feeds, het nieuwe medium om altijd te kunnen zien wat de laatste berichten zijn en die berichten er uit te pikken die voor jou belangrijk zijn. Klinkt heel mooi, maar ik was wat sceptisch moet ik eerlijk bekennen. Aan de vakliteratuur in fysieke vorm kom ik al nauwelijks toe, waar ga ik dan de tijd vandaan halen om het via het net te volgen? Dat zou ik hopelijk leren door deze oefening. RSS was mij onbekend. De term is vaak genoeg gevallen, maar maakte mij niet zo nieuwsgierig dat ik ging uitzoeken wat het was. Dat is een foutje mijnerzijds gebleken.
Na het instructiefilmpje aan de slag om op netvibes een account aan te maken. So far, so good. Dit bleek erg leuk. Nu het filmpje van hoe rss feeds toe te voegen. Na enig gezoek er toch achter gekomen.
Enthousiast plakte ik een aantal links van de sites die mij interesseren en de aangegeven links in mijn netvibes. Niet alle rss kon ik vinden. Die van marktplaats bijvoorbeeld. Niet kunnen ontdekken. Ook het rss icoon op de site van Mieke kon ik niet vinden. Wel ben ik nu een volger van Mieke. Joliens pagina bleek niet meer te bestaan. Het web blijft af en toe een mysterie.

To be continued ...

de (her)ontdekking van het blog

Vanmorgen er eens goed voor gaan zitten om verder te stoeien met de 23 dingen. Ik realiseer me dat in mijn vorige blog ik eigenlijk 2 punten in een blog vermeld had. Hierbij dus nog netjes mijn belevenissen met 'ding 3', het ontdekken van de mogelijkheden van een eigen blog.
Nu ik thuis werk heb ik een foto kunnen toevoegen aan mijn profiel. Natuurlijk weten mijn collega's wie ik ben, maar het staat leuker dan het anonieme portret. De foto toevoegen bleek een geval van appeltje eitje. Hierbij merkte ik ook meteen dat je veel sneller een foto upload als je in een circuit zit dat maar voor enkelen toegankelijk is. Niks geen 15 minuten wachten voordat je foto verschijnt omdat half Nederland tegelijkertijd met jou alle 400 vakantiefoto's upload. Het sjabloon kiezen was wat lastiger. Persoonlijk vond ik er geen echt inspirerende sjablonen tussen zitten. Misschien toch eens kijken of je ook je eigen sjabloon kunt ontwerpen.
Verder moest ik me bij ding 3 aanmelden zodat ik via google.docs mijn voortgang kan bijhouden. Was ook heel simpel en gebruikersvriendelijk.

To be continued ...

Digitale belevenissen

Vandaag is de cursus 23 dingen van start gegaan. Een deel van de dingen is bekend, maar het grootste deel is nieuw. Het zal me benieuwen of er bij de bekende dingen toch weer nieuwe tips en trucs geleerd en ontdekt worden.
Een blog bijhouden is deels bekend, deels nieuws. Op hyves hou ik een (onregelmatig) blog bij over van alles en nog wat. Nu is het tijd voor een professionele blog. De collega's die je in de gang tegenkomt, kunnen nu mijn stappen op het digitale pad volgen. Hopelijk gaat het interessant leesvoer voor jullie worden.
Zelf vind ik het in elk geval leuk om een aantal dingen waar ik normaal alleen over lees, nu in praktijk ga brengen.
Vanaf nu te volgen: mijn digitale belevenissen, de sucessen én de missers.